Nederlandse wetgeving rond legionellapreventie is voor het overgrote deel gericht op drinkwater in prioritaire instellingen. “Gezien de hoeveelheid leidingwerk en het aantal gebruikers is dat logisch”, stelt Antoine van Hoorn, secretaris van Stichting Kennisuitwisseling Industriële Watertechnologie (SKIW) in Vakblad Legionella. “Maar ondertussen worden de besmettingsrisico’s van industrieel koelwater waarschijnlijk onderschat.”
Het nieuw opgerichte Koelwaterplatform moet ervoor zorgen dat hier meer aandacht voor komt, en dat kennis vanuit de industrie wordt gebruikt voor het inrichten van goede wet- en regelgeving.
Na de ramp die zich in 1999 in Bovenkarspel voltrok, heeft de Nederlandse overheid legionellapreventiebeleid opgetuigd dat vooral is gericht op prioritaire instellingen, zoals ziekenhuizen, campings en zwembaden. Het besmettingsrisico van industriële koelwaterinstallaties stond en staat veel minder onder de aandacht. Toch hebben zich op verschillende locaties binnen en buiten Europa grote incidenten voorgedaan waarbij mensen aantoonbaar ziek zijn geworden door een besmette koeltoren, soms met dodelijke afloop.
Europese wetgeving voor legionellabeheer in koelsystemen is mede-gebaseerd op de BREF-richtlijn (Best Available Techniques REFerence) uit 2001. In deze richtlijn wordt de ondergrens aangegeven van wat in nationale wetgeving in EU-lidstaten - dus ook in Nederland - moet worden vastgelegd. Binnenkort moet de BREF-richtlijn herzien worden. Er zijn tal van technische innovaties ontwikkeld die moeten worden verankerd in regelgeving. Middels het Koelwaterplatform wordt Nederlandse expertise gebundeld voor een goede inbreng in het herzieningstraject, zeker als het gaat om belangrijke onderwerpen zoals legionellapreventie bij koeltorens.
Download: Nieuw platform brengt risico's koelwater onder de aandacht, Antoine van Hoorn, secretaris SKIW, in Vakblad Legionella (februari 2018)